Gekleurde wandelroutes
Een frisse, zonnige dinsdagochtend in november. In het Staatsbos lopen zo’n vijftien dames keurig in een rijtje over de hei. Elke week genieten ze van de veelzijdigheid van het bos, van de kleuren en van elkaars gezelschap. Captains Diny en Miny kennen het bos als hun broekzak. Zij laten de gekleurde pijlen voor wat het is en trekken hun eigen plan, zodat ze van elke route de pareltjes kunnen meepikken.
Half tien, tijd om te vertrekken. Vanaf de parkeerplaats bij de Oldemeijer vertrekt de groep dames richting de bosrand. Eén helft loopt met wandelstokken, de andere helft zonder. De club ontstond zestien jaar geleden uit een cursus Nordic Walking. Vandaar de stokken. Na tien weken hield de cursus op, maar de dames niet. Ze bleven lopen, week in week uit.
Miny Bril en Diny Brink nemen de leiding, onder het mom van ‘iemand moet het doen’. Samen lopen ze voorop en bepalen ze de route. “We gaan elke week een andere kant op. Er is hier zoveel moois te zien”, vertelt Diny. Zelf vindt ze de zon en mist die soms over de hei hangt erg mooi. Miny wijst naar de lariksen. “In het voorjaar zorgen de groene knoppen voor een hele groene gloed over het gebied. Echt prachtig.”
-
![]()
-
![]()
City skyline
Photo By: John DoeButton
Gewoon volgen
Na een paar honderd meter is het tijd om de spieren wat op te rekken. Een paar minuten stretchen is genoeg en de groep komt weer in beweging. “Ik volg gewoon”, zegt Henny. “Voor ons is het heerlijk ontspannend dat we er gewoon achteraan kunnen lopen. Door het kletsen weet ik echt niet meer waar ik ben.” Hoe moet het dan als de twee gidsen er niet zijn? “Dan gaan we voor safe en lopen we de paarse route”, lacht de vrouw.
De paarse route wordt door verschillende dames als mooiste stukje bos genoemd. De smalle paadjes, de afwisseling en veel laaggroei zorgen elke keer weer voor een mooie beleving. Ook het water achter de campings is favoriet. “Daar zie je in het voorjaar veel jonge ganzen.”
Herinneringen
Als de groep langs de zwanenvijver loopt, komen de verhalen los. “Ik vind dit plekje het allermooist”, zegt Willemien. “De kleuren er rond om heen zijn erg mooi, net als het zicht over het water. Haar wandelbuurvrouw Ina is het met haar eens. “Het heeft iets extra’s omdat ik er ook mooie herinneringen heb. We zwommen hier vroeger al als kind en de mooie klimbomen naast de plas doen me altijd weer denken aan mijn zoon in zijn knickerbocker toen hij nog kind was.”
De één wandelt voor een uurtje gezellige praat, de ander voor ‘het onderhouden van lijf en leden’. Een aantal dames is er al vanaf het begin bij. Dat ze nu zestien jaar ouder zijn, kunnen ze wel merken. “Vroeger haalden we de vijf kilometer in het uur. Dat halen we niet meer.”
Dixy is met haar 86 jaar de oudste van de groep. Gewapend met haar wandelstokken kan ze nog goed meekomen. “Zonder stokken ga ik niet meer. Het is goed voor mijn houding, maar zo heb ik ook wat houvast.” Genieten van de omgeving wordt steeds lastiger. “Ik moet opletten waar ik loop, want op mijn leeftijd is het risico op vallen groter.”
Dan staat de groep stil: snotpauze. De zakdoeken worden tevoorschijn gehaald. Als de druppels aan de neuzen zijn afgeveegd gaan ze op voor het laatste stukje. Op naar de koffie…!
Zes routes
Het wandelnetwerk in het Staatsbos Boswachterij Hardenberg bestaat uit een zestal routes, die allemaal starten op de parkeerplaats bij de Oldemeijer. De routes worden gemarkeerd met gekleurde pijlen. Voor een aantal routes wordt laarzen geadviseerd. Bij een keuzepaal kun je gemakkelijk overstappen op een andere kleur. Zo kun je, net als de dames, gemakkelijk jouw eigen favoriete route maken!
- Rood | 4,8 kilometer
- Oranje | 9,1 kilometer
- Geel | 12,7 kilometer
- Groen | 7,1 kilometer
- Blauw | 6,9 kilometer
- Paars | 3,9 kilometer
Tekst JorindeSchrijft / Foto's Simone van Eerde
